
Oprichting door Heinrich Bröring
Na de dood van haar man neemt de weduwe Elisabeth Wilke de verantwoordelijkheid op zich voor de familie en het bedrijf van haar overleden man. Ze runt zelfstandig een gezin, een bakkerij en een koloniale goederenwinkel tot ze de koopman Heinrich Bröring ontmoet. Na de bruiloft zetten de twee de zaak samen voort met de bedrijfsnaam "Heinrich Bröring, Dinklage".
Uitbreiding van winkels en gezinsgroei
Het echtpaar breidt hun bedrijfsactiviteiten uit en past het handelsaanbod aan, aan de vraag en veranderende behoeften. Sinds 1895 handelt het bedrijf ook in textiel, en bieden daarnaast ook bijenwas, naaimachines en fietsen aan. De uitbreiding van de winkels vereist een ruimtelijke uitbreiding, het is noodzakelijk om aan te bouwen en nieuw te bouwen. Het gezin groeit ook: het huwelijk van Bröring levert zeven kinderen op. Samen met de kinderen uit het eerste huwelijk van Elisabeth Bröring telt het huishouden uit 1920 elf personen. Het restaurant Bröring wordt tot een ontmoetings- en handelspunt voor boeren uit de regio, die hier zaken doen en nieuws uitwisselen na de zondagse kerkwandeling met bier en drank. Ze komen samen op de "Gräskamp" – een bijnaam die snel een begrip wordt. Veel Dinklagers kennen BRÖRING onder deze naam.
Bedrijven halen snelheid op
De gemeentelijke eigenaar Kleintrein Lohne-Dinklage start haar activiteiten. Heinrich Bröring erkent een kans en breidt het assortiment van goederen uit met kunstmest, die in grote hoeveelheden per spoor kunnen worden vervoerd en die in de regio veel vraag hebben dankzij een groeiende landbouwsector. Als een van de eerste handelaren breidt het zijn bedrijfsactiviteiten uit buiten het regionale gebied. Binnenkort zal hij zich richten op de handel, het kopen en uitwisselen van landbouwproducten. Vanaf 1915 produceerde het familiebedrijf voor het eerst op kleine schaal varkensvoer.